Siadanie jest to proces, który u dzieci przebiega naturalnie, instynktownie. Gdy dziecko jest już do tego gotowe, samo podejmuje próby przyjęcia pozycji siedzącej. Do tego potrzebują odpowiednio rozwiniętych mięśni, układu kostno-stawowego i podstawowej koordynacji. Zgodnie z normą, między 6, a 9 miesiącem życia, dzieci powinny już opanować umiejętność siedzenia.
Jeżeli nasze dziecko już samo trzyma główkę, próbuje podpierać się na łokciach leżąc w łóżeczku, bądź podczas zabawy i podciąga nóżki do brzucha, należy się spodziewać, że niedługo zacznie już siadać. Pierwsze próby mogą zakończyć się dość szybko – dziecko nawet gdy już siądzie, może się przechylić na boczek. Minie trochę czasu, aż dziecko nauczy się stabilizować swoją pozycję. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji dziecka, od jego siły i rozwoju mięśni. Nauka siedzenia to jeden z tych procesów, gdzie nie musimy dziecka do tego przekonywać, zmuszać ani też nadmiernie pomagać.
W pierwszym roku zycia nasz maluszek rozwija się bardzo dynamicznie. Podejmuje pierwsze próby mówienia, szybko zwiększa swoją masę ciała, ząbkuje i zaczyna poznawać świat. Pierwsze próby siadania, dzieci podejmują już w 6 miesiącu życia, choć jest to sprawa indywidualna. Jeżeli dziecko nie podejmuje prób siadania w wieku 10-12 miesięcy, można to wtedy skonsultować z pediatrą. Początkowo dziecko często nie siedzi zbyt długo, pomaga sobie również innymi częściami ciała, by zachować posturę. Z wiekiem, nabiera stabilizacji, rozwija mięśnie i jest już w stanie wysiedzieć dłużej, bez pomagania sobie.
W jaki sposób siada niemowlę? Pierwsze próby siadania.
Maluch przy pierwszych podejściach do siedzenia, pomaga sobie rączkami i nóżkami, by osiągnąć pozycję siedzącą. Często zdarzy mu się nie utrzymać pozycji siedzącej, lecz nie jest to powód do niepokoju. Możemy użyć stabilnej podpórki, by dziecku nie stała się krzywda.
2-3 miesięczne dzieciątko, leżąc na brzuszku potrafi już unosić i trzymać główkę. Do 6 miesiąca życia powinno już umieć raczkować i podejmować coraz śmielsze próby siadania. Do ukończenia pierwszego roku życia, dziecko może już samodzielnie stawiać pierwsze kroczki.
Półroczne dziecko powinno już mieć za sobą próby siadania i coraz częściej powinny być to próby udane. Niektórym dzieciom nauka siadania przychodzi trudniej, ale jeśli przedłuża się do 7-8 miesiąca życia – nie ma powodu do zmartwień.
Czy należy pomagać dziecku, gdy chce usiąść? Etapy rozwoju dziecka.
Przy pierwszych próbach siadania, dziecko będzie potrzebowało oparcia, fotelika. Nie zmuszajmy dziecka do siadania, lecz obserwujmy je i przy pierwszych próbach pomagajmy mu nakierować się na oparcie. Wśród rodziców toczy się dyskusja, czy pomagać dziecku siadać, czy jednak dać mu pole do popisu. Sugerujemy, by ta pomoc była jak najmniejsza, aby dziecko mogło sobie wyćwiczyć swój naturalny ruch w przyjmowaniu innej pozycji. Asekurujmy, przytrzymujmy, lecz nie usadzajmy na siłę. Sama nauka siadania pomaga dziecku wytworzyć automatyzmy w ruchach oraz pomaga wzmocnić mięśnie i ścięgna. Wymuszone siedzenie może być niekorzystne dla naszego maluszka. Ortopedzi radzą nie wykorzystywać dodatkowych poduszeczek, odradzają też podpieranie się zabawkami. Nie powinniśmy także podciągać dziecka, aby nie spowodować urazów kręgosłupa. Dopóki dziecko nie potrafi samo stabilnie siedzieć w foteliku, starajmy się nie sadzać dziecka na kolanach w pozycji siedzącej.
Postawa siedząca jest naturalna i wygodna dla maluszka, dlatego instynktownie będzie do niej dążył. Jest to pozycja wygodna do zabawy, a to najczęściej robią małe dzieci. Jeżeli dziecko po około 10 miesiącach nadal nie siada, należy skonsultować się ze specjalistą.
Pomaganie dziecku przy nauce siadania – ćwiczenia.
Aby maluszek odpowiednio rozwinął swoje ciało i przygotował się do prób siadania, możemy przeprowadzać z nim proste ćwiczenia. Układaj niemowlę w łóżeczku, na brzuszku, już od pierwszych dni jego życia. Dziecko z takiej pozycji będzie próbowało podnosić główkę, później wspierać się na łokciach, sięgać po zabawki, a nawet się turlać. Staraj się często bawić się w ten sposób ze swoim maluchem, natomiast nie forsuj dziecka zanadto – jeżeli już przestaje się bawić bądź przysypia to znak, aby zakończyć zabawę.
